STRANGER THINGS ΦΙΝΑΛΕ, 2 ΩΡΕΣ ΚΑΙ 5 ΛΕΠΤΑ, ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ INTERNET ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟ… ΦΤΑΝΕΙ

Stranger Things finale

Το Netflix επιτέλους μίλησε. Μετά από μήνες φημών, διαρροών και scroll κάτω από κάθε post της σειράς στο Instagram, επιβεβαίωσε πως το μεγάλο φινάλε του Stranger Things θα διαρκεί 2 ώρες και 5 λεπτά. Μια διάρκεια που μοιάζει περισσότερο με ταινία παρά με επεισόδιο και που αυτομάτως άνοιξε τον ασκό του Aνεμοστρόβιλου στο fandom. Είναι αρκετό για να κλείσει ένα από τα πιο αγαπημένα universes της σύγχρονης pop κουλτούρας ή θα μείνουμε να χαζεύουμε credits και να αναρωτιόμαστε τι απέγιναν μερικές “ανοιχτές πόρτες” του Upside Down;

Η απάντηση, όπως πάντα με το Stranger Things, είναι λίγο πιο περίπλοκη. Οι Duffer Brothers ποτέ δεν φοβήθηκαν τις υπερβολές, είτε μιλάμε για τέρατα, είτε για synth μουσικά χαλιά από τα 80s. Άρα το ότι το τέλος έρχεται με διάρκεια ταινίας, μόνο έκπληξη δεν είναι. Στη σεζόν 4 άλλωστε είδαμε ότι το Netflix ήταν διατεθειμένο να αφήσει τα χρονόμετρα στην άκρη. Το τελευταίο επεισόδιο της προηγούμενης σεζόν ξεπέρασε τις 2 ώρες και 20 λεπτά, κάτι που για streaming standards είναι κυριολεκτικά «κλείστε τα ρολόγια, παιδιά, έχουμε δουλειά».

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι παρότι μιλάμε για finale, η διάρκεια αυτή είναι μόλις η δεύτερη μεγαλύτερη στην ιστορία της σειράς. Κι αυτό λέει κάτι. Υποδηλώνει πως οι δημιουργοί δεν επιδιώκουν “ρεκόρ λεπτών”, αλλά ένα τέλος με συγκεκριμένο ρυθμό και βάρος. Αν το σκεφτεί κανείς, η σειρά έχει πλέον να κλείσει ιστορίες που ξεκίνησαν σχεδόν μια δεκαετία πριν: τη σχέση της Eleven με το παρελθόν της, τη δυναμική των παιδιών που δεν είναι πια παιδιά, την ανοιχτή πληγή που άφησε ο Vecna στη Hawkins, και φυσικά το αν θα κατορθώσουν όλοι να βγουν ζωντανοί από αυτό.

Το μεγάλο ερώτημα είναι άλλο: μπορούν 125 λεπτά να χωρέσουν ένα ολόκληρο σύμπαν;
Αν κοιτάξεις τη σεζόν 4, όπου κάθε επεισόδιο έφτανε άνετα τα 70+ λεπτά, τότε μάλλον όχι. Αλλά το φιναλε δεν χρειάζεται να χτίσει νέο έδαφος, χρειάζεται να κλείσει. Κι εδώ βρίσκεται η ουσία της απόφασης του Netflix. Δεν έχει σημασία να προστεθούν κι άλλες ανατροπές, άλλοι χαρακτήρες, άλλο ένα plot twist με synth στο background. Σημασία έχει η συναισθηματική εκτόνωση, η δικαίωση όσων παρακολουθούμε από το 2016 και η σωστή παράδοση της σκυτάλης, μιας και το franchise δεν πρόκειται να πεθάνει εδώ. Spin-offs, animated projects, ίσως και prequels βρίσκονται ήδη στα συρτάρια.

Η διάρκεια λοιπόν μοιάζει σαν συνειδητή επιλογή. Οι Duffer Brothers είχαν πει πως το τέλος θα είναι «σκοτεινό αλλά ελπιδοφόρο», μια φράση που μοιάζει σαν να την έβγαλε το Upside Down σε mood poetic. Κι αυτός ο τόνος θέλει χώρο, αλλά όχι φλυαρία. Θέλει μια ταινιακή εμπειρία, αλλά όχι υπερβολή τύπου “extended cut”. Θέλει, με λίγα λόγια, ακριβώς αυτό: δύο ώρες και κάτι, αρκετές για να αναπνεύσουν οι χαρακτήρες, αλλά όχι τόσο πολλές ώστε να κουράσουν.

Αν χρειάζεσαι απόδειξη, ρίξε μια ματιά στο πώς αντιδρά το fandom. Τα σχόλια μιλάνε για “δεύτερο Endgame της τηλεόρασης”, θεωρίες δίνουν και παίρνουν, και φυσικά υπάρχει η μεγάλη ανησυχία: ποιος δεν θα τα καταφέρει μέχρι το τέλος; Η σειρά δεν είναι Game of Thrones, αλλά δεν φοβάται και τις θυσίες. Ειδικά τώρα που τα stakes είναι μεγαλύτερα από ποτέ.

Και υπάρχει και η άλλη πλευρά: το Netflix. Μια πλατφόρμα που τα τελευταία χρόνια έχει ανάγκη από τεράστια φινάλε, όχι απλώς για λόγους hype αλλά για λόγους στρατηγικής. Το Stranger Things είναι η μεγαλύτερη ναυαρχίδα του. Το φινάλε πρέπει να είναι event. Η διάρκεια λοιπόν λειτουργεί και ως statement: είναι το τέλος μιας εποχής. Κυριολεκτικά.

Ειναι αρκετο;

Η αλήθεια είναι ότι, κανείς δεν ξέρει μέχρι να το δει. Η διάρκεια δεν λέει τίποτα αν το περιεχόμενο δεν είναι αντάξιο. Αλλά το Stranger Things δεν έχει δείξει ποτέ ότι δεν μπορεί να στηρίξει το momentum του. Έχει από πίσω τα πιο ακριβοπληρωμένα επεισόδια στην ιστορία της τηλεόρασης, έχει χαρακτήρες που πλέον κουβαλάνε δικό τους legacy, κι έχει θεματολογία που επιτρέπει τη συγκίνηση, τον τρόμο και το nerd ξεσάλωμα στην ίδια σκηνή.

Αν το φινάλε καταφέρει να πει αυτά που πρέπει, τότε τα 125 λεπτά δεν είναι απλώς αρκετά, είναι σωστά. Αν όχι, τότε θα μιλάμε για έναν “μαραθώνιο” που δεν έφτασε στο συναίσθημα που όλοι περιμέναμε. Μέχρι να φτάσει όμως εκείνη η μέρα, ένα είναι σίγουρο: το Netflix μόλις έκανε ολόκληρο το internet να κοιτάει το Upside Down μια τελευταία φορά.